فیبروم رحم در بارداری
شاید سوالات مذکور از جمله دغدغه های بانوان مخصوصا مادرانی که به تازگی وارد دوران شیرین بارداری شده اند، باشند. افرادی که در دوران زندگی خود با میوم های رحمی مواجه می شوند، ممکن است استرسی برای مقابله با این عارضه وجودشان را فرا بگیرد.
خیلی از بانوان گمان می کنند فیبروم ها مانعی برای بارداری هستند و یا حتی وجود این میوم ها در دوران بارداری می تواند به رشد جنین و نگهداری از آن لطمه وارد کند.
در ادامه ی این مبحث به بررسی فیبروم های رحمی در بارداری، عوارض و راهکارهای درمان آن ها پرداخته ایم. همراه ما باشید تا بلکه با خواندن مطالب پیش رو بتوانید به پاسخ های صحیح و علمی برای سوالات و دغدغه های خود، دست یابید.
فیبروم چیست؟
در پله ی اول لازم است با مفهوم و ماهیت فیبروم های رحمی آشنا شوید. فیبروم ها در واقع به زوائد و یا توده هایی اطلاق می شود که در قسمت ماهیچه ای رحم رشد و تکثیر می یابند.
این توده ها در اغلب موارد خوش خیم هستند و جای نگرانی ندارند. اندازه ی فیبروم های رحمی در هر فرد متفاوت است و می تواند از اندازه نخود فرنگی کوچک تا یک گریپ فروت بزرگ، متغیر باشد!
محل رویش فیبروم های رحمی
همانطور که به آن اشاره کردیم، این توده ها در بافت ماهیچه ای رحم (در قسمت داخلی یا حتی بیرون دیواره رحمی) رشد می نمایند. یک فرد می تواند انواع مختلفی از فیبروم های رحمی با اندازه های گوناگون داشته باشد!
شیوع فیبروم های رحمی در زنان
طبق آمار به دست آمده، حدود 45 تا 60% زنان در طول زندگی خود تا سن 35 سالگی استعداد زیادی برای ابتلا به فیبروم رحمی دارند. بیش از 80% زنان نیز تا سن 50 سالگی وجود این توده ها را تجربه می نمایند.
- این توده ها جزء بیماری های شایع زنان محسوب می شوند.
- در اغلب اوقات تشخیص این توده ها در دوران بارداری کمی دشوار است. علت این سختی، ضخامت دیواره رحم در طول بارداری است.
- به همین منظور اکثر متخصصین نام آشنا و مجرب بر این باور هستند که درصد افراد مبتلا به این توده ها بیشتر از آمار به دست آمده می باشد.
چه زمان فیبروم های رحم خطرناک می شوند؟
میوم های کوچک و بدون علامت در اغلب موارد خوش خیم هستند و نیازی به عمل جراحی برای درمان و برطرف شدن ندارند.
اما زمانی که این میوم ها رشد کرده و علامت دار می شوند، خطرات و عوارضی به ارمغان میاورند. علائم مشهودی مثل: احساس درد، بی اختیاری ادرار، خونریزی های شدید، احساس فشار در ناحیه شکمی و لگنی، حاکی از رشد و حجیم شدن فیبروم های رحمی می باشند.
خطرات میوم های رحمی در بارداری
طبق تحقیقات به عمل آمده، در اکثر موارد مادران مبتلا به فیبروم های رحمی می توانند دوران بارداری خود را به دور از عارضه و به صورت طبیعی پشت سر بگذارند. ولی این مصداق برای تمام مادران بارز نیست!!!
در برخی مواقع این توده ها می تواند مادران باردار را با چالش های مختلفی مواجه سازند. در ادامه به عوارض فیبروم های رحمی در طول حاملگی پرداخته ایم:
خطر توده های رحم در 3 ماهه اول بارداری
در اکثر مواقع فیبروم های رحمی در طول بارداری رشد و تکثیر نمی یابند. با این حال برخی از توده ها ممکن است با رشد و تکثیر همراه باشند.
احتمال رشد توده های رحمی در سه ماهه اول بارداری به دلیل تولید و ترشح بیشتر هورمون استروژن، بیشتر است. (زیرا هورمون استروژن یکی از عوامل تحریک رشد این توده ها می باشد.)
از جمله عوارض ناشی از رشد فیبروم ها در بارداری عبارتند از:
- خونریزی
- احساس درد
طبق مطالعه انجام شده در جامعه ی 4500 نفری از زنان مشخص شد که: 11 درصد افراد مبتلا به میوم های رحمی دچار خونریزی می شوند و 59 درصد آن ها نیز تنها احساس درد دارند. ولی اغلب زنان باردار (30% آن ها) در هنگام ابتلا به میوم های رحمی در طول بارداری (مخصوصا سه ماهه اول بارداری) هر دو عارضه ی خونریزی و درد را تجربه می نمایند.
- سقط جنین
احتمال سقط جنین در بانوانی که فیبروم رحم دارند، بیشتر است. هرچه تعداد و نوع فیبروم ها نیز بیشتر باشد این احتمال به مراتب افزایش می یابد.
خطر فیبروم رحم در سه ماهه دوم و سوم بارداری
حجیم شدن رحم در طول بارداری برای نگهداری از جنین و فراهم کردن بستر مناسب برای رشد آن، می تواند به فیبروم های موجود فشار وارد کند. این فشار ممکن است باعث ایجاد مشکلات زیادی در طول بارداری مادر مبتلا شود.
از جمله مشکلات شایع می توان به موارد مهم زیر اشاره نمود:
- احساس درد
از جمله شایع ترین علائم ناشی از فیبروم های رحمی، احساس درد می باشد. این درد اگر اندازه و تعداد فیبروم ها زیاد باشد، بیشتر می شود.
در مواقعی که فیبروم ها دچار پیچ خوردگی باشند نیز احساس درد در فرد به مراتب بیشتر و شدید تر خواهد شد.
گاهی اوقات این فیبروم ها به دلیل پس زدن منبع خونی، به رنگ قرمز در می آیند و از بین می روند. در این حالت فرد احساس درد شدیدی در ناحیه شکمی خود تجربه می کند. احتمال سقط جنین در این حالت وجود دارد!
- آسیب دیدن جفت
در اکثر مادران مبتلا به فیبروم های رحمی، شاهد آسیب دیدن و تخریب جفت می باشیم. در این حالت با آسیب دیدن جفت شاهد جدا شدن آن از دیواره ی رحمی و در نهایت سقط جنین می باشیم.
علت اصلی سقط در این حالت کاهش اکسیژن رسانی به جنین و خونریزی شدید مادر می باشد. در برخی موارد مادران هنگام مواجه شدن با این اتفاق، ممکن است دچار شوک شوند. در این حالت نیاز است اقدامات اضطراری در اسرع وقت توسط پزشک متخصص انجام پذیرد.
- زایمان زودرس
اگر دوران بارداری با چالش ها و مشکلات متفاوت سپری شود، امکان زایمان زودرس (کمتر از 37 هفته) در صورت وجود فیبروم رحم در بارداری، وجود دارد.
درمان فیبروم رحمی قبل از بارداری
با مراجعه به متخصص زنان می توان شرایط و وضعیت میوم های رحمی را به طور دقیق بررسی کرد. پزشک متخصص با انجام معاینات لازم می تواند اقدامات لازم جهت درمان و یا کنترل میوم های رحمی را برای ایجاد آمادگی بیشتر در زنانی که متقاضی بچه دار شدن هستند، انجام دهد.
درمان فیبروم های بزرگی که می توانند مراحل حاملگی را مختل نمایند و یا عارضه ای برای مادر و جنین ایجاد کنند، کمک بزرگی به داشتن یک حاملگی بی خطر و به دنبال آن زایمان موفق و راحت می کند.
بنابراین توصیه ما به شما عزیزان این است که قبل از اقدام به بارداری با یافتن بهترین متخصص زنان در کرج، شرایط و وضعیت رحمی و لگنی خود را به طور دقیق ارزیابی و بررسی نمایید.
زیرا تنها در این صورت می توانید اقدامات لازم جهت کنترل و درمان فیبروم های رحمی و به دنبال آن گذراندن دوران بارداری به دور از عارضه را، تجربه نمایید.
چکیده مبحث
از جمله عوارض مهم ناشی از فیبروم های رحمی در بارداری عبارتند از:
- آسیب دیدن جفت، سقط جنین، خونریزی های شدید، احساس درد زیاد در ناحیه شکمی و لگنی و…
تمام موارد ذکر شده می توانند به نوبه ی خود دوران بارداری را تحت تاثیرات منفی قرار دهند. به طبع مادرانی که دارای فیبروم های زیاد و بزرگ هستند، احتمال سقط جنین و یا گذراندن دوران بارداری سخت و دشوار، در آن ها بیشتر است.
- انجام اقدامات درمانی و یا حتی پیشگیرانه می تواند قدم مهمی برای کسب آمادگی بیشتر و اقدام به موقع برای چشیدن طعم شیرین بچه دار شدن باشد.